വിഷുപ്പക്ഷി പാടുമ്പോൾ !

"പാടുന്നു വിഷു പക്ഷികൾ മെല്ലെ 

മേട സംക്രമ സന്ധ്യയിൽ 

ഒന്ന് പൂക്കാൻ മറന്നേ പോയൊരു 

കൊന്നതൻ കുളിർ ചില്ലമേൽ ...."

 

വീണ്ടും ഒരു മേട മാസം.
കാർഷിക ആരംഭം കുറിച്ചുകൊണ്ട് വിഷു ആഘോഷിക്കുന്നു വീണ്ടും,
ഒരു ചടങ്ങ് പോലെ...
കാരണം നമ്മുടെ നാട്ടിൽ കൃഷിയെവിടെ, മരങ്ങളെവിടെ, വിഷുപ്പക്ഷിയെവിടെ ?
ഞാനും ഉൾപ്പെടുന്ന കേരളീയർ സമൂഹം, ആഘോഷങ്ങൾക്ക് ഒരു
കുറവും വരുത്താറില്ല. എന്തിനെ കുറിക്കുന്ന ആഘോഷമാണെന്ന് ചിന്തിചില്ലെങ്കിലും,
"ആഘോഷങ്ങൾ" വര്ഷം തോറും പൊടി പൊടിക്കും, കാരണം നമ്മുടെ
കയ്യിൽ പണമുണ്ട്.  പണം കൊണ്ട് നേടാനാവാത്ത പലതും നമ്മൾ
കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ മറക്കുന്നു എന്ന് നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
പ്രകൃതി. അത് കൊണ്ടാകാം ഈ മേടത്തിലും നമ്മളിങ്ങനെ
വിയർത്തോഴുകുന്നത്.

ഈ വിഷു നാളിൽ ഇത്തരം ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ചിന്തകൾഞാനധികം
പങ്കു വയ്ക്കുന്നില്ല. മറ്റൊരു കാര്യം പറയാനാണ് സത്യത്തിൽ ബ്ലോഗിൽ
വന്നത്. വിഷു ആയി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരോർമ്മ. ഇന്നലെ എന്റെയൊരു
അനിയത്തിക്കുട്ടി വിഷു ആശംസിക്കാൻ ഫോണിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ
ചോദിച്ചു; "ചേട്ടാ വിഷു ആയിട്ട് ബ്ലോഗ്‌ ഒന്നുമില്ലേ?" എന്ന്.
എന്താ എഴുതുക എന്നുവച്ചപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലോര്ത്തത്
VK പ്രകാശിന്റെ പുനരധിവാസം എന്ന ചിത്രത്തിലെ, എനിക്കേറ്റവും
ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട വേണുഗോപാൽ പാടിയ ഒരു പാട്ടിന്റെ
പുത്തഞ്ചേരിയുടെ വരികളാണ് ...

"പാടുന്നു വിഷു പക്ഷികൾ മെല്ലെ മേട സംക്രമ സന്ധ്യയിൽ
ഒന്ന് പൂക്കാൻ മറന്നേ പോയൊരു കൊന്നതൻ കുളിർ ചില്ലമേൽ ...."

ഈ വരികളിൽ വിഷു എന്ന വാക്ക് ഉള്ളത് കൊണ്ടല്ല എനിക്കീ
പാട്ട് കൂടുതൽ ഹൃദ്യമായത്‌. ഏകദേശം പന്ത്രണ്ട് കൊല്ലങ്ങൾക്ക്
മുൻപ് കലാലയ ജീവിതത്തിൽഎന്നെ പഠിപ്പിച്ച ഒരധ്യാപികയാണീ
പാട്ടിന്റെ കാസെറ്റ് (അന്ന് CD പ്രചാരത്തിൽ ഇല്ല) എനിക്ക്
തന്നത്. ഒത്തിരി ആത്മ സൌഹൃദമൊന്നും അന്ന് ഉണ്ടാകാതിരുന്നിട്ടും
എന്തിനാണ് അന്നാ പാട്ട് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത്‌ എന്നെനിക്കിന്നും
അറിയില്ല. പക്ഷേ വിഷു പക്ഷി പാടിയ ആ പാട്ട് ഇന്നും എന്റെ
മനസ്സിന്റെ ചില്ലയിൽ മറക്കാതെ പൂത്തു നില്ക്കുന്നു.
ഓരോ വർഷവും വിഷുവെത്തുമ്പൊൽ അതിനെക്കാളേറെ എന്നെ
സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു കാര്യമുണ്ട്. വിഷുനാളിൽ ഓർമ്മയായി
വന്നെത്തുന്ന  ബാല്യകാലത്തിൻകാൽചിലമ്പിലെ മർമ്മരം
സമ്മാനിച്ച ആ പാട്ടിനെക്കാളേറെ ആ അധ്യാപികയെ ഒരിക്കലും
മറക്കാവുന്നതല്ല. അന്ന് ആ പാട്ടിന്റെ വരികൾ കേട്ടു, വിഷുക്കാലം പോയി,
ഋതു ഭേദങ്ങൾ ഒത്തിരി മാറിവന്നു, പലവട്ടം. പക്ഷേ ഞാനും ആ
അധ്യാപികയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കണിക്കൊന്ന പൂവിനേക്കാൾ
ഭംഗിയോടെ ഇന്നും മനസ്സിന്റെ നനുത്ത ചില്ലയിൽ പൂത്തു നില്ക്കുന്നു.
ഇന്നെനിക്കവർ നല്ലൊരു അധ്യാപികക്കപ്പുറം വാത്സല്യമുള്ളോരു
ചേച്ചിയാണ്, കരുതലുള്ളോരു സുഹൃത്താണ്, എന്റെ വീട്ടിലെ
ഒരംഗത്തെപ്പോലെയാണ്...

ഞാൻ അവർക്ക്, ഒത്തിരി ശിഷ്യ ഗണങ്ങളിൽ ഒരാൾ മാത്രമായിരിക്കാം
പക്ഷേ; അക്ഷരങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്ന, ചിലങ്കകളെ
നെഞ്ചോട്‌  ചേര്ത്തു വയ്ക്കുന്ന അവരെനിക്ക് ഒരുപാട് നല്ല എഴുത്തുകാരെ
പരിചയപ്പെടുത്തി, പുതിയ  കൂട്ടായ് മ്മകളുടെ വാതായനങ്ങൾ എനിക്ക്
തുറന്ന് തന്നു...


വിഷുപ്പക്ഷി പാടിയ ആ പാട്ടായിരുന്നോ ഈ ഒരു ഭാഗ്യം എനിക്ക് തന്നത് ?
എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷേ കാലം തെറ്റി വരുന്ന ഋതുക്കളും, വേനലും, മഴയും
എല്ലാം നമ്മളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത് ഇത്തരത്തിൽ നമുക്ക്
ജീവിതത്തിൽ കിട്ടുന്ന കണിക്കൊന്ന പൂക്കളുടെ മൂല്യമാണ്.
ഭാഗ്യമായി കിട്ടിയ ഈ കണിക്കൊന്ന പൂവ് ഒരിക്കലും കൊഴിയാതെ
പോകട്ടെയെന്ന്‌ പ്രാർഥിക്കുന്നു.
സ്നേഹത്തിന്റെയും സാഹോദര്യത്തിന്റെയും സൌഹൃദത്തിന്റെയും ഈ
കണികൊന്നപ്പൂ വിരിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ഈ ചില്ലയിൽ വിഷുപ്പക്ഷികൾ
ഇനിയും പാടാനെത്തുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ...

ഈ വിഷുനാളിൽ നിങ്ങളും ഓർത്ത്‌ നോക്കൂ, ജീവിതത്തിന്റെ
ഇന്നലെകളിലേക്ക് . മനസ്സിന്റെ നനുത്ത ചില്ലകളിൽ നിന്നും
എപ്പോഴോ നാമറിയാതെ കൊഴിഞ്ഞു പോയ കണിക്കൊന്നപ്പൂക്കൾ
നിങ്ങൾക്കും ഓർത്തെടുക്കാനായേക്കും...
കണി കാണുന്നതോടൊപ്പം അവരെയും നമ്മുടെ ഓർമ്മയിൽകൊണ്ട് വരാം.

എല്ലാ ബ്ലോഗ്‌ വായനക്കാർക്കും, എന്റെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ 

വിഷു ആഷംസകൽ...